Decyzja o rozwodzie nigdy nie jest łatwa. Warto ją rozważyć w sytuacji, gdy małżeństwo przestaje spełniać swoją podstawową funkcję.

Aby doszło do orzeczenia rozwodu, sytuacja między małżonkami musi spełniać przesłanki szczegółowo określone w art. 56 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, tj. musi dojść do trwałego i zupełnego rozkładu pożycia małżeńskiego.

Co to oznacza w praktyce?

Rozkład pożycia małżeńskiego przejawia się poprzez:

• Prowadzenie osobnego gospodarstwa domowego przez każde z małżonków
• Całkowite zerwanie pożycia intymnego
• Małżonkowie nie spędzają ze sobą czasu
• Zanik więzi duchowych i fizycznych
• Brak wspólnych planów i celów życiowych

Zgodnie z obowiązującymi przepisami, pozew o rozwód wytacza się przed Sądem Okręgowym, w obrębie którego małżonkowie mieli ostatnie miejsce zamieszkania, jeżeli choć jedno z nich w okręgu tym na co dzień zamieszkuje lub przebywa.

Jeśli nie, Sądem właściwym jest sąd miejsca zamieszkania strony, przeciwko której występuje się z pozwem (drugiego współmałżonka), a jeżeli i tej podstawy nie ma - Sąd miejsca zamieszkania osoby występującej z pozwem.

Do prawidłowego przygotowania pozwu rozwodowego niezbędne jest zgromadzenie odpowiedniej dokumentacji.

Po uprawomocnieniu się wyroku rozwodowego małżeństwo przestaje istnieć. Oznacza to, że między małżonkami m.in. przestaje istnieć wspólność ustawowa małżeńska, o ile wcześniej nie doszło do zawarcia tzw. intercyzy, czyli umowy majątkowej.

Po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, strony mogą uregulować m.in. kwestie związane z podziałem majątku, czy też zawrzeć nowe małżeństwo. Dodatkowo, jeśli w ramach wyroku rozwodowego kwestie te nie zostały uregulowane w sposób odpowiadający oczekiwaniom, istnieje możliwość dodatkowego unormowania alimentów na rzecz byłych małżonków, czy dzieci, opieki nad dziećmi, czy kontaktów z nimi.